Czym jest PDR ?
W dzisiejszych czasach ciężko wyobrazić sobie funkcjonowanie bez samochodu. Jednak często posiadanie auta jest źródłem wielu problemów, zwłaszcza, gdy zaliczymy stłuczkę, ktoś nam uszkodzi auto, sami je uszkodzimy lub z przyczyn zupełnie od nas niezależnych jak gradobicie, spadające kasztany czy żołędzie. Uszkodzenia powstałe wskutek wyżej wymienionych sytuacji wiążą się z kosztowną naprawą blacharsko-lakierniczą po której auto traci na wartości – nie posiada już fabrycznego lakieru, a szkody często maskowane są za pomocą szpachli. Czy to jednak jedyny możliwy scenariusz naprawy? Otóż nie! W takich sytuacjach sprawdzi się metoda PDR (ang. Paintless Dent Repair), która umożliwia naprawę wgnieceń przy zachowaniu fabrycznego lakieru. PDR to innowacyjna metoda pozwalająca zaoszczędzić czas i pieniądze oraz gwarantująca brak śladów naprawy przy zachowaniu oryginalnego lakieru. Z jej dobrodziejstw mogą korzystać zarówno klienci indywidualni jak i dealerzy samochodowi oraz firmy ubezpieczeniowe. Co więcej firmy ubezpieczeniowe uznają metodę PDR przy likwidacji szkód komunikacyjnych bądź spowodowanych innymi czynnikami zewnętrznymi posługując się platformą tak jak w przypadku wyliczania kosztów likwidacji.
Za pomocą PDR można usunąć wgniecenia praktycznie na każdym elemencie karoserii, zarówno stalowym jak i aluminiowym, takim jak: dach, maska, bagażnik, słupki, błotniki przywracając wygląd auta do stanu salonowego. Jednak aby naprawa metodą PDR była możliwa, auto musi spełniać kilka kryteriów: *posiadać nieuszkodzoną, fabryczną powłokę lakierową, gdyż w innym przypadku położony lakier może pękać lub całkowicie odejść od karoserii powodując konieczność ponownego lakierowania *nie posiadać „szpachli”, gdyż jest to tworzywo na tyle plastyczne, że w trakcie usuwania wgniecenia może odkształcić się razem z blachą, a następnie pęknąć wraz z lakierem W powyższych przypadkach możliwe jest zastosowanie metody PDR w połączeniu z tradycyjną metodą lakierniczą. Wówczas usuwa się wgniecenia metodą PDR przygotowując jednocześnie element do lakierowania.
Rys. 1 Zaznaczone widoczne ślady po gradobiciu na elementach karoserii.
W zależności od wgniecenia i jego lokalizacji stosuje się dwie metody naprawy – drutową oraz klejową. W pierwszym przypadku technik wypycha blachę w górę tzw.”drutami”, precyzyjnie dostosowując siłę i nacisk, aż do momentu wygładzenia nierówności. Niezbędnym elementem jest lampa cieniowa, która emituje paski pozwalające zlokalizować środek wgniecenia. Drugą metodą jest metoda klejowa, polegająca na przyklejeniu od zewnątrz specjalnego adaptera przy pomocy kleju termotopliwego a następnie ciągnięciu go za pomocą specjalnego pullera lub młotka bezwładnościowego. Tę technikę stosuje się w sytuacjach, gdy nie ma dojścia do elementu od wewnątrz, np. w przypadku słupków dachowych. Dzięki powstałym wskutek wytłoczenia naprężeniom wewnętrzynym element odzyskuje swój pierwotny kształt, co nazywane jest potocznie „pamięcią blachy”.
Czym jest PDR?
PDR to innowacyjna metoda pozwalająca zaoszczędzić czas i pieniądze oraz gwarantująca brak śladów naprawy przy zachowaniu fabrycznego lakieru. Aby przybliżyć Państwu możliwości tej techniki, w dalszej części artykułu przedstawimy porównanie obu metod: blacharsko-lakierniczej oraz PDR.
Przede wszystkim chcąc naprawić samochód metodą blacharsko-lakierniczą trzeba liczyć się z pozostawieniem auta w warsztacie na kilka dni, podczas gdy naprawa PDR trwa od kilkudziesięciu minut (w przypadku mniejszych wgnieceń) do kilku godzin.
W przypadku konieczności naprawy elementów karoserii wykonanych ze stali, technologia naprawy metodą tradycyjną wymaga również przygotowania powierzchni do naprawy oraz po naprawie co jest jednoznaczne z koniecznością odtworzenia powłoki lakierowej na naprawianym elemencie lub jego części. PDR umożliwia naprawę wgnieceń przy zachowaniu oryginalnego, fabrycznego lakieru (o ile nie został wcześniej uszkodzony).
Naprawa metodą blacharsko-lakierniczą
Naprawa metodą blacharsko-lakierniczą często wymaga użycia szpachli oraz lakierowania, co powoduje, że element ma grubszą powłokę niż ten fabryczny a to z kolei wpływa na obniżenie wartości pojazdu. Ponadto ciężko jest dobrać kolor lakieru identycznego z fabrycznym, a w miejscu naprawy, które nie będzie idealnie równomierne, mogą powstać odpryski, pęknięcia lub odbarwienia. Dzięki metodzie PDR miejsce naprawy jest niezauważalne, lakier zachowa swój oryginalny kolor oraz grubość a pojazd nie straci na wartości.
Warsztaty blacharsko-lakiernicze emitują gazy i pyły oraz generują odpady, które mają niekorzystny wpływ na środowisko. Blacharnie, lakiernie oraz stanowiska spawalnicze mają niekorzystny wpływ na zdrowie pracowników i konieczne jest stosowanie odzieży ochronnej. Metoda PDR jest bezpieczna i przyjazna zarówno dla ludzi jak i środowiska.
Nie wszystkie uszkodzenia da się naprawić metodą blacharsko-lakierniczą – niekiedy konieczna jest wymiana elementu, co wiąże się ze sporymi kosztami. Bywa również tak, że naprawa metodą tradycyjną przestaje być opłacalna. Metoda PDR jest znacznie tańsza; koszt naprawy w porównaniu z tradycyjną może być niższy nawet do 70%. Aby oszacować koszt naprawy metodą blacharsko-lakierniczą konieczne jest odwiedzenie warsztatu, gdzie po oględzinach pojazdu (niekiedy z demontażem elementów) otrzymamy kosztorys napraw. W przypadku metody PDR technicy są w stanie oszacować koszt naprawy na podstawie zdjęć uszkodzenia, wysłanych przez klienta oraz informacji o marce i modelu pojazdu. Dzięki kompaktowym rozmiarom narzędzi i stosunkowo niewielkiej powierzchni potrzebnej do wykonania naprawy możliwe wykonanie usługi bezpośrednio u klienta, co pozwala zaoszczędzić sporo czasu
Kim jest technik PDR?
Jest to osoba, która odbyła szkolenie w renomowanej firmie zajmującej się naprawami metodą PDR kończące się egzaminem praktycznym oraz uzyskała certyfikat uprawniający do wykonywania usług z zakresu PDR. Przy wyborze warsztatu, który ma wykonać naprawę, warto zasięgnąć języka, poczytać opinie i sprawdzić, czy pracujące tam osoby mają odpowiednie uprawnienia. Jeśli warsztat organizuje kursy z metody PDR to znak, iż pracują tam najwyższej klasy specjaliści. Metoda PDR cieszy się coraz większą popularnością w Polsce ze względu na krótki czas potrzebny na naprawę, stosunkowo niskie koszty naprawy oraz możliwość przywrócenia auta do stanu salonowego. Przy coraz większej liczbie aut na drogach, a co za tym idzie częstszych kolizji, szkód parkingowych i innych zdarzeń zapotrzebowanie na tego typu usługi rośnie z dnia na dzień powodując szybki i nieustanny rozwój tej techniki w naszym kraju.
CIEKAWOSTKA
Rys. 2 Po lewej stronie Oskar Flaig prekursor PDR oraz Erich Nussle założyciel Nussle Specialwerkzeuge.
Już w latach 40. XX wieku pracownicy fabryki Mercedesa zaczęli głowić się nad tym jak usuwać wgniecenia, powstające jeszcze przed wyjazdem auta z fabryki aby uniknąć naprawy i ponownego lakierowania. Jeden z pracowników, Oskar Flieg, wpadł na pomysł wypychania wgnieceń łyżką stołową od środka, początkowo w celu przygotowania elementu do lakierowania, a z czasem, w miarę doskonalenia tej umiejętności, bez konieczności lakierowania. W 1960 roku na targach motoryzacyjnych w Nowym Jorku Oskar był odpowiedzialny za dbanie o karoserię samochodów – usuwał drobne wgniecenia spowodowane przez nieostrożnych odwiedzających przy użyciu prostych narzędzi takich jak młotek, śrubokręty czy wspomniane wcześniej łyżki stołowe. Po zakończeniu targów zaczął pracować nad rozwijaniem technologii PDR oraz zajął się szkoleniem pierwszych techników w USA. Niedługo potem w Stanach Zjednoczonych pojawiły się pierwsze firmy oferujące usuwanie wgnieceń metodą PDR, a także firmy produkujące profesjonalne narzędzia. W Europie pierwsi technicy PDR pojawili się w latach 70. XX wieku. W Polsce natomiast, ze względu na trudną sytuację polityczno-gospodarczą rozwój PDR był znacznie utrudniony, jednak obecnie polscy specjaliści PDR niewiele ustępują światowej czołówce.
Rys. 3 Przed i po naprawie metodą PDR
Narzędzia wykorzystywane w metodzie klejowej PDR:
Plastikowe adaptery - grzybki, wykorzystywane w metodzie klejowej w połączeniu z młotkiem bezwładnościowym lub ręcznym pullerem
Młotek bezwładnościowy - zakładany na grzybki klejowe, służy do ciągnięcia za
Puller ręczny - zakładany na grzybki klejowe, w przeciwieństwie do młotka bezwładnościowego daje możliwość lekkich i precyzyjnych pociągnięć grzybków
Klej termotopliwy - wykorzystywany do przyklejania adapterów klejowych do na wgnieceniach. Charakteryzuje się wysoką odpornością na zrywanie i jest bezpieczny dla lakieru. Daje się usunąć zmywaczem silikonowym. Temperatura topnienia ok. 195 stopni Celsjusza, zakres temperatury pracy 0-25 stopni Celsjusza
Pistolet do kleju termotopliwego - umożliwia roztopienie kleju w celu zaaplikowania go na plastikowym adapterze. Może być wyposażony w regulacje temperatury pracy
Narzędzia wykorzystywane w bez klejowej metodzie PDR
Zestaw narzędzi tzw. drutów do wypychania wgnieceń od wewnątrz.
Przyrządy do usuwania wgnieceń dzielą się na pięć grup w zależności od miejsca występowania wgniecenia:
I. Heble - działają na zasadzie dźwigni. Długie, grube o różnych końcówkach do usuwania wgnieceń, gdzie nie ma wzmocnień, z bezpośrednim dostępem do płaszcza zewnętrznego, w którym doszło do wgniecenia. Długość od 60 - 90 cm. Wymagają punktu podparcia.
